Na de wandeling en koffie met taart bij Kaffestugan Alunbruket gaan we naar Färg Från Förr (verf van vroeger). We komen er al snel achter dat het veel meer is dan verf en kwasten. Emaille, porselein, manden, zeep, verlichting, kleding, Zweedse klompen, speelgoed, schoolplaten, koffie, thee, snoepjes en nog veel meer, alles met een knipoog naar vroeger. Café Kagan is een onderdeel van de winkel. Wij kijken naar al het lekkers dat uitgestald staat op de toonbank, maar slaan dat deze keer over. De zitgelegenheid ziet er heel gezellig uit en neemt de bezoeker mee terug naar vroeger. In de tuin zijn ook zitjes.
Via een mooie route rijden we naar de monumentale boerderij Glimmebodagården in Brösarp. De gebouwen dateren uit de 18e en 19e eeuw. De laatste bewoonster was Anna Nilsson, zij stierf in 1959 op 90 jarige leeftijd. De boerderij is nu een museum en op zondagmiddag geopend. We zien hoe Anna Nilsson hier leefde en werkte.
Na ons bezoek aan Glimmebodagården blijven we nog even in vroeger tijden. We gaan naar het oude station van Brösarp. Van 1901 tot 1971 was de spoorlijn in gebruik voor personenvervoer. Nu rijdt er tijdens de zomermaanden op alle zondagen en een aantal werkdagen een stoomtrein. Wij waren te vroeg in het seizoen voor een ritje Tijdens ons bezoek waren vrijwilligers aan het werk met de locomotief. Misschien is Anna Nilsson vroeger op reis gegaan vanaf dit station. Ik zie haar al staan in haar zondagse jurk met omslagdoek en mandje aan de arm.
